"Hoe is ‘t? Druk druk druk.
Mensen in armoede lopen dikwijls van de ene naar de andere hulpverlener. Afspraak na afspraak. Dikwijls met slecht nieuws. Bovenop de constante stress om rond te komen. Elke beslissing moeten afwegen, piekeren over hoe je het gaat oplossen, …
Doorgaans hebben mensen in armoede niet veel mensen waar ze kunnen op rekenen. Geen familie, geen vrienden en geen kennissen. Dan maar iemand betalen om naar jou te luisteren? Helaas blijven psychologen te duur of hebben ze lange wachtlijsten.
HULPverleners hoeven ze niet te betalen. Maar die worden niet altijd als helpend ervaren. Integendeel, die gesprekken zorgen vaak voor nog meer stress!
Ik, schepen van gezondheid, zal er voor zorgen dat hulpverleners voldoende tijd hebben om écht te luisteren! Op die manier zullen hulpvragers en hulpverleners elkaar beter kunnen begrijpen. Zullen ze samen tot vooruitgang komen. Zullen ze samen werken en indien nodig bijsturen.
Als schepen van gezondheid zet ik ook de toegang tot kwaliteitsvolle voeding voor iedereen hoog op de politieke agenda! Want vergeet niet, beste vrienden, jouw budget bepaalt wat je eet!
Als betrokken schepen spreek ik geregeld met mensen met armoede-ervaring. Ze maken me er attent op dat het voor gezinnen vaak goedkoper is om bij de quick of de Chinees te gaan eten, dan in een sociaal restaurant. We moeten het prijzenbeleid van de sociale restaurants terug durven bekijken! Daarbij moeten we ons niet focussen op inkomen, maar op leefgeld. Meer nog, ik zal streven naar solidaire buurtrestaurants, waarbij iedereen ECHT bijdraagt volgens zijn inkomen."
foto: Elias Peeters