Vrij onderwijs of gemeenschapsonderwijs? Montessori of toch maar Steiner? Het zijn niet de minst belangrijke keuzes die ouders soms moeten maken. De zomervakantie geeft de mensen gelukkig de tijd om er over na te denken. Al wordt het wel wat lastiger als je je in de eerste plaats moet afvragen of je dat allemaal wel zal kunnen betalen.
Het onderwerp ‘onderwijs’ werd de voorbije paar maand nauwelijks aangeraakt. Kinderen horen dan vooral te spelen, te ontspannen en te genieten. Zorgen dat ze opgeladen zijn om er opnieuw een jaartje in te vliegen. Even ’t kofschip, maan-roos-vis en staart- en andere delingen achter hen laten.
Toch was er genoeg gesprekstof tijdens de Werkgroep Onderwijs van de zomermaanden. Want ouder ben je voor de rest van je leven, 24u op 24u. En als je in armoede leeft, is het vaak nog net iets complexer.
Als sociaal werker neem je tijdens de zomermaanden even een break. Je laat de armoedebestrijding even voor wat ze is. Even de batterijen opladen om daarna de strijd weer met volle kracht aan te kunnen gaan!
Maar beseffen wij wel hoeveel geluk we hebben dat we even kunnen ontsnappen? En dat we enkel even moeten ontsnappen van de strijd, niet van de armoede zelf? Het merendeel van ons zal nooit weten wat armoede is.
Wie wél in armoede leeft, weet dat het leven in armoede één grote rollercoaster is. En dan heb ik het niet over een ritje op ‘Heidi The Ride’ in Plopsaland, waar je hoogstens een paar minuten een naar gevoel in je buik aan over houdt.
Laten we onze opgeladen batterijen inzetten om voor een grote groep iets in verandering te krijgen. Laten we die nieuwe energie gebruiken om te zorgen dat mensen hun rechten kunnen opnemen. Laten we luisteren naar mensen in armoede, naar wat hun noden zijn. En die dan op de politieke agenda zetten.