De huisbezoeken bij gezinnen in armoede zijn dé pilaar waarop de Beweging steunt. Al meer dan dertig jaar tekenen vrijwilligers hun verhaal op. Zo ook Jeanne. Onder meer bij Patrick en Marina gaat ze regelmatig op de koffie om hun getuigenis op te tekenen. Een paar weken geleden mochten we mee. Patrick en Marina hebben veel watertjes doorzwommen, veel zwarte sneeuw gezien, maar “met Jeanne kunnen we goed praten over pijnlijke dingen uit het verleden. Jeanne kotert niet, zoals de psychologe doet”.
Het kan niet genoeg gezegd: de Beweging is een vereniging waar armen het woord nemen. En dat woord is niet ijl. Al meer dan dertig jaar verzamelen we getuigenissen. Niet alleen om de vinger aan de pols te houden, maar ook en vooral om de stem van mensen in armoede te laten horen daar waar ze gehoord moet worden: bij al wie betrokken is, bij al wie zich betrokken toont, bij hulpverleners, bij de verschillende beleidsniveaus.
Patrick en Marina zijn ondertussen anciens bij de Beweging. En ze zijn daar niet zonder reden. Armoede, dakloosheid, loodzware schulden, gezondheidsproblemen, isolement, ze zijn wat men ervaringsdeskundigen noemt.
Marina: “Vroeger heb ik, via het OCMW, veel lezingen gegeven voor scholen. Maar het is via mijn goeie vriendin Michelle dat ik in de Beweging ben gerold. Dat is nu meer dan tien jaar geleden. Greet, de toenmalige coördinator, heeft ons toen gevraagd om naar de maandelijkse Bijeenkomsten te gaan, maar om medische redenen hebben we dat moeten laten varen. Zo’n 5 jaar geleden kregen we dan het aanbod om huisbezoeken te krijgen. En zo hebben we Jeanne leren kennen”.
Jeanne: “We overlopen de verschillende thema’s die in de Beweging aan bod komen en hebben het uiteraard ook over de problemen die Patrick en Marina zelf ervaren. Dat gaat over de gezondheid, over Leerpunt, over financiële zorgen”.
Marina: “Via Leerpunt heb ik leren lezen en schrijven, en Jeanne moedigt mij daar enorm toe aan. We kunnen goed met haar praten, ook over pijnlijke dingen uit het verleden. En Jeanne kotert niet, in tegenstelling tot de psychologe. “
Jeanne: “Ik wil graag naast jullie staan. Ik weet eigenlijk niet goed of jullie zich dat wel echt realiseren, maar ik heb heel veel van jullie geleerd. Hoe veel jullie hebben gerealiseerd, de manier waarop jullie omgaan met verwerking, de inspanning die jullie doen voor jullie relatie, het gevecht dat jullie leveren met financiële problemen, … Ik sta er elke keer weer versteld van. Als je weet dat Patrick van zijn 17de tot zijn 35ste dakloos was en kijkt waar hij nu staat. Hoed af!”
Grote mond, groter hart
Het moet gezegd, de sterke band tussen de twee is bijna fysiek voelbaar. Het lijkt wel alsof niemand daar ook maar een speld tussen krijgt. Zelf zegt Marina: “een storm van 12 Beaufort haalt ons huwelijk niet uit elkaar”.
Patrick: “Toen we elkaar leerden kennen, heeft Marina me bijna letterlijk naar binnen gesleurd (lacht). Marina heeft een grote mond, maar een nog groter hart. Het was wel lastig om afscheid te nemen van mijn oude meubeltjes. Maar gaandeweg hebben we samen een nieuwe inboedel gekocht, hebben we samen ons nest gebouwd. In 2003 was dat. Zeven jaar later zijn we getrouwd. “
Marina: “We zijn allebei lang actief geweest bij het OCMW, als vrijwilliger. Nu gaat dat niet meer, om gezondheidsredenen. En we horen er niks meer van. Geen uitnodiging, geen kaartje. Jammer. Al vertellen we nog steeds ons verhaal aan mensen die voor het eerst in een leefloonregime zitten”.
Jeanne: “Dat vind ik heel knap. Jullie verhaal geeft moed aan de mensen.”
Franky: “Dat is waar. De raad die zij via de huisbezoeken meegeven is enorm belangrijk voor de andere mensen in armoede”.
Marina: “Iemand zei me onlangs ‘ik heb je raad opgevolgd, ik zit in budgetbeheer’. Dat is me meer waard dan geld, dat doet zo’n deugd. “
Verontwaardiging
Van Jeanne willen we graag weten wat haar motieven zijn om te doen wat ze doet. Het blijkt vooral verontwaardiging te zijn.
Jeanne: “Ik ben gechoqueerd door het onrecht dat mensen wordt aangedaan. En door een hoop beleidsmaatregelen van de jongste jaren. De gratis kubieke meter water is afgeschaft, elektriciteit is heel erg duur geworden, de minimumtarieven voor crèches zijn de hoogte ingegaan. Ik ben verontwaardigd, ja, maar vanuit die verontwaardiging wil ik tot getuigenissen en dus tot solidariteit komen. Onze huisbezoeken hebben ook als doel signalen naar de diverse overheden te sturen. Dat blijf ik heel belangrijk vinden. We moeten een stem blijven geven aan de mensen.”
Marina: “Ik heb een paar jaar lessen Nederlands gevolgd bij Leerpunt, en Jeanne heeft mij daar vanaf dag één echt in gesteund. Nu lees ik graag. Ik beleef er zodanig veel plezier aan dat ik soms vaststel dat ik vergeet te slapen (lacht). Terwijl vroeger, … Ik moest soms na de voldongen feiten vaststellen dat ik een brief had gekregen van de deurwaarder. Ik wist het niet, omdat ik niet kon lezen. En als je ’t dan toch doorhebt, durf je die niet door anderen laten lezen. Uit schaamte. Maar dat is nu allemaal voorbij. De kleine aanmoedigingen van haar en van de Beweging zijn fijn. Je voelt dat je niet wordt vergeten.”
Jeanne: “Armoede heeft vaak isolement en uitsluiting tot gevolg. Die kleine attenties zeggen ‘je bent niet alleen’. Armoede is meer dan alleen maar geen geld hebben, armoede is uitsluiting”.
Zin om als vrijwilliger aan de slag te gaan als huisbezoeker? Geef ons een seintje op info@bmlik.be!