Gelijke onderwijskansen voor iedereen. Het lijkt logisch, zeker als je weet dat artikel 26 van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens stipuleert dat lager onderwijs gratis moet zijn voor iedereen. Maar hoe zit het in de praktijk? Het kan beter, zo blijkt.
In de media wordt vaak uitgepakt met de hoge Belgische scores in de PISA-rapporten. PISA is de afkorting voor Programme for International Student Assessment (programma voor internationale studentenevaluatie). Het is een grootschalig internationaal onderzoek dat de kennis en vaardigheden van 15-jarigen test. Maar als zelfs afgevaardigd bestuurster van het Gemeenschapsonderwijs Raymonda Verdyck die resultaten in vraag stelt, moet er bij ons op zijn minst een belletje rinkelen. “Staat ‘sterk onderwijs’ voor hoge prestaties voor de toplaag of voor ontwikkelingskansen voor elk kind?”, vraagt zij zich af. Het is een retorische vraag.
De ouders van de Werkgroep Onderwijs van de Beweging zien de jongste jaren al enkele positieve evoluties, zoals de vereenvoudiging van de aanvraag voor de studietoelage en de maximumfactuur in het lager onderwijs. Maar het kan beter. Veel beter.
Signalen
Elke maand komen wij samen om de verhalen van ouders in armoede met kinderen in het kleuter-, lager-, secundair of hoger onderwijs samen te brengen. We proberen onmiddellijk aan de slag te gaan met de signalen die we krijgen. We doen dat door contact op te nemen met de school, het Centrum voor Leerlingen Begeleiding of een andere betrokken partij. Maar dat is niet voldoende natuurlijk, het is belangrijk dat verbeteringen er op lange termijn zijn voor de grote groep. Daarom werken we gedurende één jaar een thema uit in de diepte, een thema dat voor de ouders op dat moment relevant is. Afgelopen jaren hebben we aanbevelingen gedaan rond de digitalisering in het onderwijs en de implementatie van het M-decreet (‘M’ staat voor maatregelen voor leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften). Nu loopt een traject rond de aanpak van onbetaalde schoolfacturen.
In ons denkproces over het Vlaams onderwijsbeleid zetten we de ervaringen van de ouders centraal. Hoe ervaren ouders met een armoede-ervaring de digitale evolutie in het onderwijs en wat maakt die schoolfactuur zo onbetaalbaar?
Informatie
Er verandert veel in het onderwijslandschap. Maar ouders hebben niet altijd het gevoel voldoende geïnformeerd te zijn. Ook daarin heeft onze werkgroep een rol te spelen. Dat kan omdat ouders mekaar informeren, maar ook door een spreker uit te nodigen. Zo kwam iemand van Ouders voor Inclusie uitleggen wat het M-decreet inhield toen dat in werking trad.
Ons doel is om gelijke onderwijskansen te realiseren voor elk kind. Dat kan volgens ons kan enkel door in dialoog te gaan.
Heb je ook zin om daar je schouders onder te zetten? Zie je als ouder of als onderwijspartner een mogelijkheid tot samenwerking? Laat dan iets weten aan Elle Mieke Winten, groepswerker in de Beweging van Mensen met een Laag Inkomen en Kinderen via 0486/94 59 84 of ellemieke.winten@bmlik.be.